Regen

Het plenst vanochtend vroeg en J merkt al meteen op: we gaan zeker niet fietsen hè? (Een van zijn taken is het klaarzetten van de fietsen ’s ochtends.) Wat ben ik toch voorspelbaar, inderdaad pakken we gemakzuchtig de auto.
Ik ben zo dankbaar dat we in het luxe bezit zijn van een tweede bolide. Toen ik zelf de leeftijd van mijn kinderen had (volg je me nog), was mijn moeder minder fortuinlijk en fietste door weer en wind om ons overal naartoe te brengen. Ik zie ons nog gaan, zij met een jaren 70 regenkapje op en ik in een grote regenjas achter op de fiets. Mam, ik zal het nooit vergeten hoor. Petje af!

It’s pouring this morning and J already tells me: we’re not biking today are we? (One of his chores is getting the bikes ready in the morning.) I am so predictable, yes we will definitely take the car to school.
I am so grateful we have the luxury of a second vehicle. When I myself was the same age as my kids are (do you follow), my mom was less fortunate. She had to take us everywhere on her bike no matter what the weather was like. I can still picture us, she wearing this seventies rain hat and me on the back of the bike wearing this huge raincoat. Mom, I will never forget. Big thumbs up!