Beren instinct

In 1995 hebben R en ik een aantal weken door California gereisd.
Hoogtepunt was absoluut Sequoia National Park.
Terwijl ik daar prachtige bloemen sta te fotograferen met mijn toen gloednieuwe mega telelens (75-300 mm) hoor ik R fluisteren: Niet schrikken hoor, maar er staat daar een beer, we moeten weg hier! Ik mompel ongelovig ‘ja ja’ en schrik me vervolgens dus wel helemaal wezenloos.
Zo’n 30 meter verderop staat inderdaad een moederbeer met achter zich een kleintje. Ze blijft beschermend voor haar jong staan en kijkt ons behoorlijk dreigend aan.
Zonder de beren uit het oog te verliezen maken we ons zo snel als we kunnen uit de voeten. Om mijn nek hangt nog steeds die gigantische telelens, maar denk je dat ik één goede foto heb….Ik heb mijn camera pas weer gepakt toen we een heel eind uit de buurt waren en de beren slechts als twee zwarte stipjes tussen al het groen te zien zijn =)

Vrijdag kwam J een beetje aangeslagen thuis. De reden voor het uitmaken is inmiddels bekend. N heeft nu namelijk ‘verkering’ met een van zijn vrienden.
Lieve hemel, het lijkt wel een soap!
Op zich is de nieuwe romance niet echt een probleem. Alleen doen ze allebei nu ineens zo lullig tegen hem en dat maakt mijn grote kleine man wel wat verdrietig en onzeker.
Het breekt mijn hart ook. Sterker nog, ik word flink pissig.
Kom niet aan mijn kind, want dan kom je aan mij!
Ik weet dat hij dit zelf zal moeten oplossen, maar in mijn hart voel ik me precies zoals die berenmama, ga maar achter me staan jongen, ik bescherm je wel!

[Gelukkig doet het nieuwe stel vandaag weer wat normaler, dus het lijkt allemaal weer te zijn opgelost, zucht.]

Needless to say, this picture was not taken by me =)

In 1995 R and I traveled through California for a couple of weeks.
The absolute highlight of this trip was Sequoia National Park.
While I am taking pictures of these gorgeous flowers with my brand new big ass zoom lens (75-300 mm) I hear R whisper: Don’t panic, but there’s a bear next to you, we need to get out of here! I am looking up incredulously, softly saying ‘sure’, and almost die on the spot. Some 90 feet away there’s a mother bear indeed and behind her is her cub. She’s shielding it and looking at us with a grim face.
Without losing sight of the two bears, we disappear as quickly as possible. Around my neck is still this humungous zoom lens, but do you think I took one decent picture….I picked up my camera when we’d gotten far far away and the bears were only two tiny black dots in their green surroundings =)

Last Friday J came home a little sad. The reason for the breakup has sunken in. N. is now ‘going steady’ with one of his friends.
My Goodness, it sounds like a soap opera!
But this new romance isn’t really a problem. Just the fact that both of them are being so ugly to him, does make my big little guy pretty sad and insecure.
It breaks my heart as well. It actually quite P.O.’s me.
Don’t mess with my kid, or you’re messing with me!
I know he has to sort this out himself, but in my heart I feel like this mama bear, just step behind me son, I’ll protect you!

[Happy to say today everything seemed to be back to normal again, big sigh.]