Suffie

Ken je dat. Je vertelt als trotste moeder dat je kind het een of ander altijd zo goed doet. Zo heeft Minke NOOIT een probleem met delen. Zal Jochem ZELDEN iets opgeven en is Thijmen ALTIJD heel zorgzaam voor alles en iedereen om zich heen.
Op het moment dat je zulke uitspraken doet, weigert je dochter natuurlijk een van haar laatste twee snoepjes weg te geven, laat je zoon zijn koppie hangen en vindt de andere dat iedereen het nu maar even zelf uit moet zoeken ;-)
Gelukkig blijven ze bovenstaande karakter eigenschappen wel degelijk houden en ben ik ondanks die incidentele uitglijders enorm trots op ze.

Vandaag had ik weer zo’n waarom-zeg-ik-dat-dan-ook moment. Ik zit trots te vertellen dat Minke zo goed in namen is. Ze gaat sinds vorige week extra naar een nieuwe groep op de peuterspeelzaal. Na drie keer kent ze inmiddels zo’n beetje alle namen van haar nieuwe klasgenootjes. Ik ben daar heel erg van onder de indruk.

Vanmiddag heeft ze al spelend in het zand en water twee nieuwe vriendinnetjes gevonden. De zusjes Lieke en Sophie. Ze zijn met z’n drietjes heerlijk aan het spelen. Terwijl wij ouders lekker met elkaar zitten te kletsen, kijken we om de beurt hoe het met de dames gaat. Als het mijn beurt is om de boel te checken hoor ik Minke zeggen:
Suffie, mag ik het emmertje even?
Mijn wenkbrauwen gaan omhoog en ik spits mijn oren. Misschien ligt het daaraan. Tien jaar vliegen heeft per slot van rekening de nodige schade aangericht ;-)
Maar dan hoor ik haar weer. Suffie, ga je mee water halen.
Voorzichtig verbeter ik haar dat Suffie eigenlijk Sophie heet. Ze kijkt me met grote ogen aan en ik zie haar denken: Ik vond het al een beetje vreemd =)