Sunday, May 18, 2008

Eerste Zeilles


En dan eindelijk is het zover. Sinds augustus kijken ze hier al naar uit met zijn tweeen. Vandaag zitten ze samen voor het eerst in een Optimist. En is het tijd voor De Eerste Zeilles.

Finally this day came. The both of them have been waiting for today since last August. Ready to board the Optimist for the first time. Ready for their First Sailing Lesson.


Ze zijn betrokken bij alle aspecten van de zeilsport. Dus eerst samen de boot uit de loods halen en naar het water brengen. Het zwaard en roer monteren. Om vervolgens rustig te gaan peddelen om bekend te raken met de boot.

They're involved in every aspect of the sport. So they first have to haul the boat from the shelter to the water. Insert daggerboard and attach rudder. And then start paddling and steering to get acquinted with the boat.

Na heel wat rondjes over de Kurenpolder roeien, mogen ze terug naar de kant voor wat extra spullen. Te beginnen met andere kleding. De Optimisten hebben het in zwembroek en T-shirt toch best een beetje koud gekregen. Gelukkig kunnen we op de tweedehands beurs voor een prikkie twee zeilpakken scoren, dus de tweede ronde gaan ze wat warmer gekleed in.

Het echte zeilen gaat nu beginnen, want er komt een mast in de boot. En een Z.E.I.L. [roeispaan gaat overigens voor de zekerheid toch ook maar mee].

After rowing numerous circles on the Kurenpolder, they can head back to shore for some extra gear. For starters some different apparel. Both Optimists are a bit cold in only trunks and Tees. But they also have a sail thrift shop so we found two great wet suits for a bargain. Second round they start dressed a lot warmer.

The real sailing can start now. As they place a mast in the boat. And a S.A.I.L [paddle still joins them too, just in case].



En terwijl de jongens lopen te slepen met zeilspullen. Sleept zij met water. De hele dag.

En iedere keer gaat ze wat verder het water in.

Eerst alleen haar voetjes...dan tot aan haar knietjes....dan tot aan haar dijen....haar buikje.....en uiteindelijk rond een uur of twee komt het water tot aan haar oksels.

En is het gedaan met de pret. Ze heeft het zo *verschrikkelijk* koud.

Haar lippen zijn blauw, ze staat te klappertanden en heeft kippenvel van top tot teen. Het arme kuiken.

Ik wrijf haar gauw weer droog en trek haar droge kleren aan. De rest van de middag laat ze het water maar voor wat het is.

And while the boys haul gear. She hauls water. The entire day.

Every time she goes in the water a little deeper.

Ankle deep...knee deep...thigh deep...tummie deep...and finally around 2 pm the water reaches her armpits. And all of a sudden the fun is over. She is *so* cold.

Her lips are purple, she's shivering and covered in goosebumps. Poor little chicken. I warm her up and put some dry clothes on her. And the rest of the afternoon she'll leave the water for what it is.





Ze hebben alle twee een super dag. En zij ook. En OK laten we het maar toegeven. Zo'n dagje in het zonnetje aan het water is voor ons ook niet echt een straf.

They both have a super day. And so does she. And OK we admit it, being in the sun watching the boats in the water isn't a big sacrifice for us either.




2 comments:

Tjeerd en Kiki said...

Oh this brings back memories :)
Lisanne heeft ook 'optimisten-les' gehad toen ze 8 jaar was. Wat vond ze het leuk!
Heerlijk al die kids op het water!
Enjoy!

Anonymous said...

Jullie hadden dan ook een superdag om met de lessen te starten. Smaakte het naar meer, jongens? Oma en Opa.