Tien

En zo is-ie dan nu, tien jaar!

Net wakker gezongen door de familie. Ogen nog halfdicht van de slaap [of was het nou door die nare flits van het fototoestel, bedankt mam!]











Traditie getrouw volgt dan een ontbijt op bed [niet zo erg uitgebreid dit keer] met natuurlijk een beschuit met blauwe muisjes en cadeautjes.

Na beneden nog wat meer te hebben gegeten en natuurlijk even met de nieuwe aanwinsten te hebben gespeeld is het toch tijd om naar school te gaan.

En tien is gelukkig nog niet te oud voor traktaties. Het zijn mini cakejes, vermomd als zakjes popcorn. Ik vond ze zelf best geinig :p

's Middags hebben we gelijk zijn verjaardag met zijn vriendjes gevierd. Een beetje avontuurlijke invulling. We zijn gaan wandklimmen bij Yellow Stone in Roosendaal. [Nog ontzettend bedankt voor de tip Esther, het was helemaal toppie!]

Na duidelijke instructies mocht het gezelschap de eerste poging wagen. Aan R en mij de eer om het hele spul te zekeren, zodat ze niet te pletter zouden vallen, als er iets mis zou gaan. Maar het ging allemaal prima en we hebben met z'n allen een super middag gehad.

Jochem klimt naar boven.

[Uhm, die zwarte sokken waren eigen initiatief :p tja je moet ze 'loslaten' hè =) ]

Iedere keer weer even controleren of alles goed vastzit. Check, alles goed, dan mag je omhoog!

Zo'n wiebelende touwladder is een flinke uitdaging, maar wel erg leuk.

En dan wordt haar immense geduld beloond.

Ze heeft zich echt voorbeeldig gedragen. Heeft braaf zitten wachten [en iedereen die onze M persoonlijk kent, weet dat dat voor onze stoere ik-wil-met-alles-meedoen-want-wat-zij-kunnen-kan-ik-ook meid een topprestatie is].

Rolf, de instructeur vindt ook dat ze superlief is geweest en verzint de ultieme beloning...

Zij mag ook in vol ornaat omhoog. Zie dat grijnzen dan =)