De Piano

Geweldig vindt ze het.

Ze mag zomaar van vriendin E. achter de piano zitten.
Op de gloednieuwe piano kruk. Waar je heerlijk rondjes op kan draaien.
En bij alleen zitten en draaien blijft het niet. Nee, ze mag er zelfs op ‘spelen’.


Van mama mag het niet.
Maar van E. lekker wel.


En het is haar piano.
En haar piano kruk.
En haar huis.
En dan gelden ook *haar* regels.
Dat zegt mama altijd zelf :p

Gelukkig mag 'mama' ook even wat foto’s maken met E’s camera van deze concert pianiste in de dop.
Ik zou het ontzettend leuk vinden als ze later ook piano wil gaan spelen. Een klein gemis uit mijn eigen jeugd ;-)





She loves it.

Friend E. allows her to sit behind the piano.

On the brandnew piano stool. That can go round and round and round.

And sitting and turning isn’t all. No, she can actually ‘play’ the piano.

Mom said no.

But E. says it's OK.

And it is her piano.
And her piano stool.

And her house.

So then we go by *her* rules.

That’s what mommy always says :p

Fortunately I'm allowed to take some picture with E’s camera of our future concert pianist.I’d love for her to have piano lessons one day. A small absence in my own childhood ;-)