Thanksgiving

Vandaag is het Thanksgiving. Mijn favoriete Amerikaanse feestdag.

Bijna [grappige van zwevende feestdagen :p] drie jaar geleden kwamen we op Thanksgiving uit het ziekenhuis met ons derde wondertje. Het was een speciale dag. Mijn moeder en zus kwamen ’s middags uit Nederland aan en mijn lieve vriendin Suzanne had voor allerlei verrassingen gezorgd.

Zo vonden we bijvoorbeeld een volledig voorbereid traditioneel Thanksgiving diner in onze koelkast. De kalkoen was al gevuld en wel en hoefde alleen nog maar in de oven te worden gezet.

Dat was zo ontzettend lief en attent. Met de hormonen lekker gierend door mijn lijf stond ik daar te jammeren van ontroering voor die enorme koelkast =) Ik zal het nooit vergeten.

Daarom vieren wij ook nog steeds onze eigen versie van Thanksgiving. Wel wat eenvoudiger, maar het belangrijkste houden we erin. We staan allemaal even stil bij de dingen waarvoor we dankbaar zijn. Dingen die we vaak zo gewoon vinden. Maar als je er over nadenkt is het niet altijd zo vanzelfsprekend.

Today it’s Thanksgiving. My favorite American holiday.

Almost [funny thing about flexible holidays :p] three years ago we came home from the hospital with our third tiny miracle. It was a special day. My mom and sister flew in from the Netherlands that afternoon and my dear friend Suzanne had arranged many surprises for us.

Like a perfectly put together Thanksgiving dinner in our fridge. With all the works. The turkey stuffed and ready for the oven.

That was so unbelievably thoughtful and kind. Having hormones jumping up and down in my body there I was, crying and laughing in front of that big refrigerator =) I will never forget.

So that’s why we still celebrate our own little version of Thanksgiving. A lot simpler, but the most important thing we keep. All of us think of the things that we are grateful for. Things that we take for granted most of the time. But when you think about it, they aren’t always that obvious.