Het compromis

J en ik zijn het de laatste tijd erg vaak met elkaar oneens. Vandaag is het een dag van compromis (is het dat niet iedere dag). Als ik hem nog eens zijn dictee woordjes mag overhoren, gaan we daarna samen het spel Risk spelen. Normaal ben ik niet zo'n fan van dit soort 'lange adem' spellen (bij Monopoly haak ik al af voor de hotels goed en wel staan), maar dat Risken heeft wel wat. Helemaal omdat het zorgt voor een uur of twee heerlijk ontspannen kunnen genieten van oudste.

J and I are disagreeing a lot lately. Today was a day of compromise (isn't that every day). When I ask him to go over his spelling words once more, I have to bribe him with a game of Risk. Normally I am not a huge fan of these endless boardgames (when playing Monopoly I'm usually out before the hotels are on the board). But playing Risk does have something. Especially because it makes me enjoy my oldest for an hour or two without quarrel.