100 dagen

We zijn allemaal een beetje van slag vandaag.

Vanmiddag is R vertrokken naar Afghanistan. We hebben thuis afscheid van hem genomen en JW heeft hem naar vliegbasis Eindhoven gebracht. Thuis afscheid nemen, is in onze ogen altijd wat rustiger dan op zo’n chaotisch en druk vliegveld.

De auto is de straat nog niet uit of J krijgt het te pakken. Grote dikke tranen rollen over zijn wangen. Broer en zus kijken hem een beetje verwonderd aan. Ik zie T twijfelen en denken: moet ik de kraan nu ook open zetten?

M ontgaat alles totaal. We hebben haar proberen voor te bereiden. Hebben er vaak over gepraat. Maar wat is nu tijd als je 2 en een half bent. Ze heeft er geen besef van en zal waarschijnlijk iedere dag aan me vragen: papa thuis? Net als ze tijdens onze vakantie iedere dag om Jester heeft gevraagd.

Gelukkig zijn de traantjes van J snel weer gedroogd. Maar er zullen er heus nog wel meer vloeien. Het hoort er gewoon bij en is alleen maar normaal.

Vanavond begint het aftellen. Nu nog 100 M&M's in de ‘weg’ pot. Als ze straks allemaal naar de ‘thuis’ pot zijn overgebracht is het zover. Dan is papa weer thuis en eten we met zijn vijven de pot leeg =)

We’re all feeling a bit blue today.

R left for Afghanistan this afternoon. We said our goodbyes at home and JW took him to Eindhoven Airbase. We prefer saying goodbye here, because it’s always such a chaos and so crowded at an airport.

Just as the car is leaving our street, J is totally overwhelmed. Big fat tears are rolling down his cheeks. Bro and sis look at him amazed. T is in doubt. I can see him think: do I need to turn on the faucet as well?

M is totally ignorant. We tried to prepare her. Have talked about it often. But what’s time, when you’re only 2 and a half. She can’t grasp it and will probably ask me every single day: daddy home? Just like she asked us every day on our vacation if we were going to get Jester.

Luckily J’s tears are soon gone. But likely over time more will be shed. It’s only natural and part of the process.

Tonight we will start our countdown. There are still 100 M&M’s in the ‘away’ jar. When we’ve put all of them in the ‘home’ jar, our ‘ordeal’ is over. Daddy’s home again and the five of us together, will eat the candy =)