Kijk nou dan

Vertederd las ik gister Francine’s blog. Het ging over ‘hun’ egeltje. Ik was ontroerd, maar laat ik het maar bekennen, ook een tikkeltje afgunstig. Wat enorm leuk om telkens weer zo’n schattig klein egeltje op bezoek te krijgen.

Ik kan me die stekelige beestjes alleen maar van vroeger herinneren. Uit mijn eigen kindertijd. Als ik er nu eentje zie, is het triest genoeg alleen een platgereden variant. Het afschuwelijke noodlot van vele egeltjes.

Maar misschien is dit egeltje

paranormaal begaafd. Voelde positieve egel ‘vibes’ om ons huis, want vanochtend schreeuwt Jochem ineens dat er een egeltje door onze achtertuin loopt. Ik sprint naar beneden. Grijp mijn camera =) en…weg egeltje.

{{{Aaaaahhh}}}

Maar dan spot Jochem hem weer. Oh daar mam, bij de glijbaan. Zodra ik hem ook in het vizier krijg, hobbelt hij weer verder. Ik smelt ter plekke. Wat.Lief! Naast de keukendeur komt hij even bij van alle indrukken van onze tuin ;-)

Als ik wat foto’s wil maken, laat hij dat toe, maar hij is duidelijk niet erg op zijn gemak. We laten hem maar snel met rust. Van Francine's 'egel 101', heb ik geleerd dat egeltjes kattenvoer eten. Maarja we hebben geen katten meer. Wel een hond. Zouden ze ook hondenbrokken lusten?

Ik zet een bordje neer. En ja hoor, egeltjes zijn geen kieskeurige eters. Het hondenvoer wordt lekker opgepeuzeld. Nu maar hopen dat hij nog weer eens langs komt, want in deze vorm en conditie zien we ze veel liever.

Yesterday I read Francine’s blog. A bit moved, as it was about ‘their’ little hedgehog again. The story touched me, but OK I admit it, I was also a tad envious. Isn’t it just great to have a super cute hedgehog as a regular visitor.

I only remember these tiny bristly creatures from my own childhood. When I see one nowadays, sad enough they’re usually flat and dead. The shocking fate of many hedgehogs.

But maybe this little one

is clairvoyant. And felt the positive hedgehog vibes around our house. Because this morning I hear Jochem yell that there’s an hedgehog in our backyard. I race down the stairs, grab my camera =) and ….no hedgehog.

{{{Aaaaahhhh}}}

But then Jochem spots him again. There he is, next to the slide. As soon as I spot him too, he continues his journey again. My heart melts that same instant. So.Cute!

Next to the kitchendoor he takes a rest from all the excitement in our backyard ;-)

He allows me to take some pictures, but not totally at ease. So we let him be. From 'Francine’s hedgehog 101' I learned they love to eat catfood. But we don’t have any cats anymore. We do have a dog. You think they’d eat dogfood as well?

I put some on a plate and put it outside. Evidently hedgehogs are no finicky eaters. He gobbles down all the dogfood. I do hope he will pay us another visit some day. Because we much rather see this fine creature in this shape and form.