Diva @ three

De jongens moeten eventjes in een soort '2 minute time-out' worden gezet. Maar dan kan ze echt rustig en ongestoord van het opzet zwembad in de achtertuin genieten. En ze neemt het er gelijk goed van...

The boys had to be put in a sort of two minute time out. So she could have some quiet time in the mini pool in our backyard. And she enjoys it like a true Diva!

2 Sketches 4 You

Tja het is vakantie. De kinderen vermaken zich met z’n drietjes prima in het bijna tuin vullende zwembad ;-) Dus ik heb mezelf met wat restjes papier onder de parasol gepositioneerd. Klaar voor Laura’s Sketch # 5 van 2 Sketches 4 You.






Vriendin Eveline doet al een tijdje mee en sinds die paar kaartjes van laatst, heb ik ook de smaak te pakken gekregen =) Gelukkig is het naast broeierig warm ook bladstil buiten en lukt het me om wat in elkaar te fröbelen. Dit is mijn uitwerking van de schets.

De bloem kan er worden uitgetrokken met een 'plat cadeautje' [giftcard].




It’s vacation after all. The kids are having a blast in an almost yard filling pool ;-) So I positioned myself underneath our sunscreen with some paper scraps. Ready for Laura’s Sketch # 5 of 2 Sketches 4 You.

Friend Eveline has been taking their challenge for a while now. And after making some cards the other day I really got a taste for this cardmaking thing =) Luckily besides sticky hot it’s also practically dead calm outside so my outdoor paper project succeeds. Here’s my take on the sketch.

The flower can hold a gift card [little something].

Kamperen

De mannen zijn weer thuis.

René en de jongens zijn een paar dagen gaan kamperen in Zeeland. Zodra het zonnetje van de week doorbrak, hebben ze hun kamp opgeslagen en werd luxe en comfort even thuis gelaten [bij mij, hehe].

Het was een waar avontuur en ze vonden het natuurlijk geweldig. Daar heb ik ook geen moment aan getwijfeld. Koken op 1 gaspitje, water tappen uit een waterzak, geen koelkast, slapen op een bedje van lucht... Allemaal fantastisch. En zelfs het thuis laten van de dat-was-toch-wel-even-slikken-Nintendo DS is dapper gedragen. We hebben het niet eens gemist, mam! God Zij Dank!

Donderdag mochten Minke en ik langs komen. Even kijken hoe ze er bij zaten. Of ze het wel redden zonder de dames. En dat ging eigenlijk prima, wat jammer nou ;-) We hebben met z’n vijven lekker een zestien kwadraat gehuurd en het Veerse meer rondgetoerd. Wat blijft Nederland toch prachtig vanaf het water.

Aan het eind van de dag moest ik mijn avonturiers weer gedag zeggen [de hond kon thuis wel weer wat gezelschap gebruiken]. Minke mocht wel blijven. Zij heeft nog lekker een paar daagjes mee gekampeerd. En thuis was het maar stilletjes zonder die druktemakers. Ben maar wat blij dat ze er alle vier weer zijn =)

The guys came home again.

René and the boys went camping for a few days in Zeeland. As soon as the sun chased away the rain they pitched their camp. Leaving behind [with me, hehe] all things luxurious and comfortable.

It was a true adventure, which of course they loved. Like I would doubt that for one minute. Cooking on one burner, tapping water from a water bag, no fridge, sleeping on air… Absolutely wonderful. And even having to leave behind boy-talking-about-tough-calls the Nintendo DS was taken like a real trooper. We haven’t even missed it mom! Thank You Lord!

Thursday Minke and I were invited over. To see what it was like. Are they really coping without the ladies. And they were just fine, bummer ;-) However we did have a great day with the five of us.

We rented a sailboat and sailed the Veerse Lake. Holland is so gorgeous seen from the water. At the end of the day I had to say my adventurous guys goodbye [doggie was eagerly waiting for some company at home]. Minke could stay though. She joined their camp for a few more days. It was so quiet just by myself at home. I really missed that rowdy bunch. So happy they’re back again =)

Friemelen met Fimo

Eerst kijken ze naar me of ik gek geworden ben.

Is-dat-alles?

Ja daar moeten jullie het mee doen.

Echt?

Sorry, maar kleien met Fimo doe je met hele kleine beetjes.

Ze kijken nog eens naar zuslief, die met reusachtige vormen en haar Play Doh in de weer is. Maar OK ze gaan het proberen. Want het leuke van Fimo is dat het in de oven kan, zodat je er later mee kan spelen.

Ze hebben de smaak te pakken. Al drie regenachtige middagen op rij zijn ze van allerlei poppetjes aan het kneden.

Ik verbaas me over hun geduld.
Ik verbaas me over hun creativiteit.
Ik verbaas me over de eindresultaten.

Wat een prachtige friemel kunstwerkjes ze hebben gemaakt. Super gedaan jongens. Natuurlijk mag er nu best een eind komen aan al die regenachtige dagen, maar jullie weten er in ieder geval wel positief mee om te gaan =)

At first they look at me like I've gone mad.

Is-that-all?

Yes that’s it.

Really?

Sorry guys, but when modelling with Fimo you only use small amounts.

They take another look at their sister. She’s playing with her Play Doh and her enormous shapes. But alright, they’re gonna give it a try. Because the fun thing about Fimo is that you can bake is. So later on you can play with your creations.

They are really having the hang of it. For three rainy afternoons they’re moulding all different kinds of figures.

I’m amazed with their patience.
I’m amazed with their creativity.
I’m amazed with their creations.

What an astonishing teeny tiny pieces of art. Great job guys!
Sure those rainy days can really stop now, but at least you do know how to deal with them in a positive way =)

Zomaar wat kaartjes

Geïnspireerd door het nieuwe Nederlandse tijdschrift Cards Only, ben ik vanochtend eens wat kaartjes gaan maken. Het kaartje op de voorpagina bleef maar in mijn hoofd zitten [daarom staat het daar waarschijnlijk ook, hehe]. En aangezien de regen nog steeds met bakken uit de lucht komt vallen, ben ik maar eens aan de slag gegaan.

Dit is dus het uiteindelijke resultaat geworden.

Ik ben helemaal niet zo’n kaarten maker, dus met een totale opbrengst van vier kaarten ben ik dik tevreden. Voor de goede orde ook even een link naar het origineel van Nancy van den Berg. Wat een super creatief kaartenwonder is zij!

Inspired by a new Dutch magazine Cards Only, I started making some cards this morning. The one on the cover, kept circling my brain [that’s probably why they put it there, hehe]. And since it's still pouring outside, I got busy.

This is what I came up with.


Cardmaking isn’t really my thing, so with a total outcome of four cards I’m pretty pleased. To make sure the credits go to the right person here’s a link to the original by Nancy van den Berg. She’s a super creative cardmaking miracle!

Al die regen

Na... vijf spelletjes Catan Zeevaarders
Het uitsorteren van alle Lego op kleur

Eén spelletjes Monopolie
Twee spelletjes Risk

Het opbouwen van zo’n beetje al het Playmobil
Vier Disney films

Wat spelletjes op de DS
Spelen met de uitgesorteerde Lego

Tekenen
Kleuren
Kleien
Knippen
Plakken

... raken mijn drie schatjes een pietsie verveeld met vier dagen regen.
Maar hiervan wordt iedereen toch weer blij =)

miniature pancakes 'poffertjes' and strawberries on a skewer

After five games of Catan
Sorting out all of the Legos by color

One game of Monopoly
Two games of Risk

Rebuilding all their Playmobil toys
Four Disney movies

Some games on the DS
Playing with the sorted out Legos

Drawing
Coloring
Play Doh
Cutting
Glueing

My three sweethearts are getting a bit annoyed by all the rain.
Luckily this is perking them up again =)

Cousins are those childhood playmates who grow up to be forever friends.

Onze derde generatie bestaat uit 13 neefjes en nichtjes. Variërend in de leeftijden 12 tot (bijna) 2.



Het blijft geweldig om ze samen op te zien groeien. Het was iets wat de jongens altijd noemden als we ze in Amerika vroegen wat ze misten van Nederland. Opa en oma en de neefjes en nichtjes!




Een familie picknick in het bos is dus voor iedereen een fantastisch feestje!

De oudste en jongste telg (Sanne 12 en Minke 3)

Kayleigh en Elsa 8 jaar [1 week verschil ;-)]

zusjes

René en nichtje Sterre [5]: peanut butter and jelly ;-)

Our third generations counts 13 cousins. In the ages 12 through (almost) 2.




It’s great watching them grow up together. When we asked the boys in the States what they missed the most from Holland, their answer was always the same. Grandpa and grandma and the cousins!




So a family picnic in the woods is a fun party for everyone.

Eerste zeil WEDSTRIJD

De laatste zeilles eindigt met een *echte* wedstrijd. Jochem ziet het helemaal zitten. Niet zo gek, die maakt het liefst van het hele leven een wedstrijd ;-)

Thijmen is wat zenuwachtig. Stelt een hoop vragen en vindt het allemaal reuze spannend. We zijn benieuwd.

Een aantal zeilertjes haakt af. Maar niet die twee van ons. Ze gaan ervoor. Dat heeft Thijmen nu ook besloten. Ik vind dat op zich al een hele prestatie. Want wat weet je nou van bijvoorbeeld kaartlezen als je 8 bent.




Van welke boei naar welke boei? Eerst geel dan groen? En welke dan? Als iemand met een zeer beperkt gevoel voor richting, leef ik met ze mee. Het lijkt mij ook een uitdaging =)

Maar ze doen het prima. Zeilen twee wedstrijden en keurig volgens het reglement. Geen boei gemist [het hielp wel dat een van de instructeurs in de reddingsboot voor ze uit de wedstrijdbaan nog eens liet zien]. Stralend krijgen ze even later hun medailles omgehangen.

Ze zijn blij met de medaille en het certificaat, maar de leukste beloning is eigenlijk de ‘Oude Sokken Race’. Als de papa’s of mama’s zich in de kleine bootjes wurmen om tegen elkaar te racen. De kinderen schreeuwen hun kelen schor en de achterblijvende ouders [iemand moet op de kleintjes passen en foto’s maken ;-)] liggen vooral krom van het lachen. Het was weer een dag met een gouden randje.

papa springt in Top Gun - optimist van neefje Bjorn

Their final sailing lesson ends with a *true* race. Jochem is totally in for it. Not that strange, considering he thinks of life as a never ending race ;-)

Thijmen is a bit nervous. Asking lots of questions and thinks the whole thing is pretty exciting. We just wait and see.

A couple of kids don’t want to participate. But the boys will. They’re ready. Even Thijmen is sure of it. For me by that he has won the majority of the race. Because what does one know about reading maps for instance when 8 years old.

What’s the first buoy? And what color is the next? And after that? As someone with a poorly developed sense of direction, I feel their anxiety. Would be challenging for me as well =)

But they’re doing great. Sail both races according the rules. Never miss one buoy [it does help that one of the instructors, in the rescue boat, shows them the laps in advance]. I’m so proud when they get their medals later on.

They’re so thrilled with both certificate and medal. But the most fun reward is the ‘Old Geezer’s Race’. When the parents jump in the tiny boats to race each other. The kids are yelling until they’re hoarse. And the parents who are not racing [hey someone has to watch the little ones and take pictures ;-)] mainly laugh their heads off. It sure was just another perfect day.

Happy 4th of July

Happy Fourth of July, Y'ALL!

Proud to be American, can you tell ;-)

Een schooljaar voorbij

Rollend over elkaar heen, komen de kinderen de deur van school uitvallen. Schreeuwend, lachend, stralend. Hun rapporten wapperen in de lucht.

Heerlijk zes weken vakantie! Ze zijn er aan toe.

Van de week hebben ze allebei meegedraaid met hun nieuwe juf. Ze zijn enthousiast. Dat belooft weer een gezellig jaar te worden. Maar nu eerst genieten van een welverdiende vakantie. Ze hebben er allebei hard voor gewerkt.

Tumbling over one another they come running out of the school building. Yelling, laughing, beaming! Their report cards waving in the air.

Yes, six weeks of summer vacation! They’re so ready for it.

Earlier this week, they spent an afternoon with their new teachers. They’re thrilled. Next year will be another great year so it seems. But first we’re going to enjoy this well earned summer break. They’ve both worked hard for it.

Kijk nou dan

Vertederd las ik gister Francine’s blog. Het ging over ‘hun’ egeltje. Ik was ontroerd, maar laat ik het maar bekennen, ook een tikkeltje afgunstig. Wat enorm leuk om telkens weer zo’n schattig klein egeltje op bezoek te krijgen.

Ik kan me die stekelige beestjes alleen maar van vroeger herinneren. Uit mijn eigen kindertijd. Als ik er nu eentje zie, is het triest genoeg alleen een platgereden variant. Het afschuwelijke noodlot van vele egeltjes.

Maar misschien is dit egeltje

paranormaal begaafd. Voelde positieve egel ‘vibes’ om ons huis, want vanochtend schreeuwt Jochem ineens dat er een egeltje door onze achtertuin loopt. Ik sprint naar beneden. Grijp mijn camera =) en…weg egeltje.

{{{Aaaaahhh}}}

Maar dan spot Jochem hem weer. Oh daar mam, bij de glijbaan. Zodra ik hem ook in het vizier krijg, hobbelt hij weer verder. Ik smelt ter plekke. Wat.Lief! Naast de keukendeur komt hij even bij van alle indrukken van onze tuin ;-)

Als ik wat foto’s wil maken, laat hij dat toe, maar hij is duidelijk niet erg op zijn gemak. We laten hem maar snel met rust. Van Francine's 'egel 101', heb ik geleerd dat egeltjes kattenvoer eten. Maarja we hebben geen katten meer. Wel een hond. Zouden ze ook hondenbrokken lusten?

Ik zet een bordje neer. En ja hoor, egeltjes zijn geen kieskeurige eters. Het hondenvoer wordt lekker opgepeuzeld. Nu maar hopen dat hij nog weer eens langs komt, want in deze vorm en conditie zien we ze veel liever.

Yesterday I read Francine’s blog. A bit moved, as it was about ‘their’ little hedgehog again. The story touched me, but OK I admit it, I was also a tad envious. Isn’t it just great to have a super cute hedgehog as a regular visitor.

I only remember these tiny bristly creatures from my own childhood. When I see one nowadays, sad enough they’re usually flat and dead. The shocking fate of many hedgehogs.

But maybe this little one

is clairvoyant. And felt the positive hedgehog vibes around our house. Because this morning I hear Jochem yell that there’s an hedgehog in our backyard. I race down the stairs, grab my camera =) and ….no hedgehog.

{{{Aaaaahhhh}}}

But then Jochem spots him again. There he is, next to the slide. As soon as I spot him too, he continues his journey again. My heart melts that same instant. So.Cute!

Next to the kitchendoor he takes a rest from all the excitement in our backyard ;-)

He allows me to take some pictures, but not totally at ease. So we let him be. From 'Francine’s hedgehog 101' I learned they love to eat catfood. But we don’t have any cats anymore. We do have a dog. You think they’d eat dogfood as well?

I put some on a plate and put it outside. Evidently hedgehogs are no finicky eaters. He gobbles down all the dogfood. I do hope he will pay us another visit some day. Because we much rather see this fine creature in this shape and form.