Mine too

Net uit bad.
Fris gewassen haartjes.
Heerlijk geurend naar de Zwitsal [hé het is mijn laatste, dus waarschijnlijk blijf ik dit voor haar kopen tot ze naar de middelbare school gaat ;-)].

En dan trekt ze haar nieuwe pyjamaatje aan. Met de tekst: My heart is full of love for you...
En ik smelt en denk, mijn hart ook lief klein poppetje van me!

Straight from the tub.

Freshly washed hair.

The sweet smell of baby shampoo [hey, she's my last one, so I'll probably keep buying this stuff untill she goes to highschool ;-)].

And then she slips on her new PJ's, that say: My heart is full of love for you...

And I melt and think, mine is too my sweet, precious pumpkin.

Arme schat

Heel wat keren is het goed gegaan. Maar deze keer dus even niet. Voor de tigste keer viel mijn cameratas op de grond. Dit keer van een riante hoogte. PATS op de stenen vloer. AU!

Met mijn fototoestel is gelukkig niets aan de hand. Maar mijn telelens heeft de val niet overleefd. Het glas is kapot en nu ben ik heel, heel, ja echt ontzettend vreselijk ontroostbaar verdrietig. Het voelt alsof ik mijn kind uit mijn handen heb laten vallen. Een enorm schuldgevoel knaagt nu aan me.

Misschien kan de fototoestellen dokter hem er weer bovenop krijgen. Ik hoop het maar voor hem [en een klein beetje voor mezelf ;-)].

So many times no damage was done. But not this time. For the umpteenth time my camera bag dropped on the floor. This time from a substantial height. BOINK on the tile floor. OUCH!

My camera is all right. But my zoom lens didn’t survive the fall. The glass is broken and now I’m really, very, yes extremely, inconsolably sad. It feels like dropping your baby. And this terrible feeling of guilt is eating me away.

Maybe the camera doctor knows how to make him well again. I do hope he can, for his sake [and a little bit for my own ;-)].

Dreamin' of a White Easter!

Tweede Paasdag. Half zeven vanochtend.





Six thirty a.m.

Vrolijk Pasen!

Eerste Paasdag. Een dag vol verrassingen…

Sneeuw! * spelletje * eieren zoeken *ander spelletje * mooi paasjurkje [ondanks de sneeuw ;-)] * weer eens een spelletje * uitgebreide brunch * ineens een paar zonnestralen * spelletje? * tuinieren * ritje naar huisartsenpost * de rest doet een...juist spelletje * meer sneeuw * eitjes verven [eindelijk] * lekker avondeten * OK een laatste spelletje dan maar, om het af te leren =)

Picture of the Day. Where could those eggs be hidden...

Sure you can have two baskets sweet pea. Choosing is never easy!

Shot of the Easter Dress, while doing a ... board game ;-)

Our trooper, all perked up again, after his minor accident.

And the final game =)

Easter. A day full of surprises…


Snow! * board game * egg hunt * other board game * pretty easter dress [snow doesn’t bother us ;-)] * board games * very scrumptious brunch * sudden rays of sunshine * board games * some yard work * trip to the ER * while the others are playing....right a board game * more snow * painting eggs [at last] * delicious dinner * OK one more game, but this really is the last one =)

Wet wet waterbed

Vanochtend wordt R enigszins gealarmeerd wakker. Aan ‘zijn’ kant van het bed zijn de lakens en dekbed behoorlijk nat. Als alle ‘ongelukjes’ zijn uitgesloten, beginnen we toch het ergste te vrezen. Het zou toch niet… Dat kan toch niet waar zijn… R trekt haastig het beddengoed weg, maar daar geen nattigheid! Misschien toch geen lek waterbed? En dan vind ik dit:

Dora the Explorer. M’s favoriete badspeeltje. Met haar flippers nog aan. Ze sleept werkelijk alles mee ons bed in. Kussentjes, dekens, my little ponies. De hele bliksemse bende. We nemen het allemaal voor lief. Maar nu ze ook haar volgelopen bad troep mee begint te nemen, wordt het tijd voor een serieus gesprek ;-)

This morning R wakes up slightly alarmed. The sheets and comforter on ‘his’ side of the bed are pretty wet. When all ‘accidents’ are ruled out, we start to worry. This can’t be happening… No way… In a rush R pulls away the covers, but no everything underneath is OK! No leaking waterbed after all? And then I find her:

Dora the Explorer. M’s dearest tub toy. Still wearing her fins. She really drags about everything inside our bed. Pillows, blankies, my little ponies. The whole charade. We put up with all of it. But now she also starts bringing her soaking wet tub sh*t, it’s time we have a serious conversation ;-)

Boek Tip

Een cadeautje van R. Omdat we allebei zo onder de indruk waren van het eerste boek van Khaled Hosseini. En het daarna ook niet droog konden houden bij de verfilming van The Kite Runner [De Vliegeraar].

Erg verrassend was het dus niet. Ook dit tweede boek is prachtig. En Duizend Schitterende Zonnen, zorgde alweer voor zo’n Duizend Schitterende Tranen ;-)

It was a gift from R. Because we both were so impressed by Khaled Hosseini’s first novel. And we also loved the movie The Kite Runner.

I guess it wasn’t very surprising. Also his second novel A Thousand Splendid Suns is simply Splendid ;-)

Zo kan het ook

Van wie ze het hebben is een raadsel. Ik ben helemaal niet zo’n verzamelaar [nouja het nodige stof in mijn huis daargelaten, maar dat telt geloof ik niet]. Het enige dat ik me kan herinneren ooit te hebben gespaard, zijn die miniatuur flesjes sterke drank. Uiteindelijk heb ik ze weg gegeven. Het moest maar worden afgestoft en de inhoud kon me gestolen worden. Op een incidenteel glaasje wijn na, drink ik geen alcohol.

Misschien ben ik mijn eigen verzamelwoede vergeten. Daarom leg ik het nu maar vast van mijn eigen kinderen. Want die kunnen er wat van. Hebben ze hun verzameling voetbalkaartjes compleet willen ze weer de totale smurfen familie vergaren. Dit keer moesten ze zelf maar creatief zijn. En dat zijn ze blijkbaar, want terwijl alle AH’s door hun smurfenvoorraden zijn geraakt, hebben ze toch alle vijftien figuurtjes weten te bemachtigen. Met dank aan lieve familieleden en genereuze vriendjes. Zo kan het dus ook =)

Grote Smurf , Bril Smurf , Klus Smurf , Bak Smurf , Boodschappen Smurf , Smurfin , Lol Smurf, Luilak Smurf , Muziek Smurf , Gargamel , Baby Smurf , Potige Smurf , Mopper Smurf, Voetbal Smurf , Azraël

My all time favorite smurf ;-)

Where they got this gene is a complete mystery. I’m not really a collector at all [except for a lot of dust in my house, but I don’t think that counts] . The only thing I remember collecting are those miniature liquor bottles. After a while I gave them away. Too much dusting and I could care less about the content. Sure I drink an occasional glass of wine, but other than that I don’t really like alcohol.


Maybe I’ve just blocked my own collecting angers. So to make sure my kids won’t forget theirs, I document them carefully ;-) Because the boys are collectors with a capital C. They just completed their soccer cards collection and now they want to gather the entire smurf family. This time I told them they were on their own, so be creative. And they are. Because even as all Albert Heijn Supermarkets ran out of the little blue creatures, the boys did collect all fifteen of them. Thanks to dear relatives and generous friends. I liked this a lot better =)

Het Kunstproject

In samenwerking met de kunst uitleen van de bibliotheek, doet groep 6 mee aan een kunstproject. Onder begeleiding van iemand met verstand van kunst gingen we vandaag een rondje door het dorp [of stad, ik ben er nog steeds niet uit]. Ik mocht mee om dit zootje ongeregeld te begeleiden en was aangenaam verrast.


Want wat kan je verwachten. Spreekt het wel of spreekt het niet tot de verbeelding van 9/10 jarigen. Gelukkig waren ze allemaal razend enthousiast. Kunstkenner José bracht het ook leuk.


Per twee kregen ze van de bieb een digitale camera te leen plus een vragenlijst over de diverse kunstobjecten. Leuk en leerzaam tegelijk. Ook voor mij, want zo kom je er nog eens achter dat je een heus kunstwerk van *de* Marte Röling in je dorp/stad hebt staan. Toch wel gaaf hè =)

Me taking a picture of you taking a picture of art

Talking about art with fourth graders [groep 6] is fun.
Pegagus - Het gevleugelde paard - Kees Keijzer

Un Stijloor

Glaskunstwerk -Jan van den Brink

Het Uilenbos - Marthe Röling

Together with the art section of the public library, J’s fourth grade is doing an art project. Today we went on a tour through our town together with someone with a nice amount of art knowledge. I was one of the chaperones of this rowdy crowd and was pleasantly surprised.

Because what can you expect? Is art or is it not appealing to 9/10 year olds. Fortunately all of them were very eager. As art lover José had an interesting story to tell.

Every two students were lend a digital camera from the library and a questionnaire about all the art we were going to see. It was both fun and educational. For me as well, because today I’ve learned our town has its very own Marte Röling [famous Dutch artist] object. Pretty cool huh =)

Groene vingers en zwarte handen

Groene vingers. Kan niet echt zeggen dat ik die heb. R wel. Dus die wordt meestal voor allerlei 'tuinhoudelijke' karweitjes gespannen.

Vanmiddag mocht hij een of andere rotplant uitgraven. Zo'n ding met enorme scherpe bladeren, waar je je handen iedere keer aan open haalt als je er alleen maar onschuldig langs wilt lopen. Ik kan natuurlijk zeggen dat de naam ervan me even is ontschoten. Maar wie hou ik nu voor de gek. Ik heb al moeite met de namen van planten die ik mooi vind, dus denk maar niet dat ik mijn hersens belast met spuuglelijke dingen ;-)

Goed, dit nare ding was natuurlijk enorm gaan woekeren. Dus het was een heidense klus om het uit te graven. Geloof niet dat manlief zo blij met me was. Maar het is wel een duidelijk bewijs van zijn grenzeloze liefde voor me [dank je schat]. Na een hoop gezwoeg en stil getier [ik zag het hem denken] was de fijne plant uit de tuin verdwenen en restte alleen nog een groot gapend gat.

{{{Yes}}} Dachten we met zijn vijven...

Ik, yes dat ding is weg!

R, yes eindelijk van die rotklus af!

T en M, yes een berg aarde om in te spelen!

J [ester in dit geval], yes het begin van de kuil is al gemaakt, kan ik het verder afmaken!

De laatste had pech, want zijn 'yes' ging mooi niet door, maar de anderen waren met recht blij. T en M hebben heerlijk zitten spelen met aarde, scheppen, spade en hark.

Of ze groene vingers hebben is nog de vraag, maar met zwarte handen hebben ze in ieder geval geen probleem =)

Running for Food

Vanmiddag in een heerlijk Lente zonnetje holde Jochem mee in een sponsorloop. School organiseerde deze voor het goede doel.

Natuurlijk hebben we hem goed gesponsord, wat de Voedselbank de nodige potten pindakaas, blikken mais, pakken rijst, rollen wc papier, tubes tandpasta en ga zo nog maar even door gaat opleveren.

Dat wordt maandag niet fietsen naar school. Want hoe krijgen we in hemelsnaam deze hele voorraad die kant op =)

One of the teachers was taking care of a proper warming up.

Final lap

Red and tired, but pretty pleased too ;-)

This afternoon Jochem was running for charity on a lovely, sunny Spring day. School was organizing this fundraiser.

And of course he did raise some fund ;-) So the Food Bank can expect a fair amount of jars of peanut butter, cans of corn, boxes of rice, TP rolls, toothpaste and so on.

We’re definitely not biking to school this Monday. Cause how in the world am I going to get all this stuff that way =)

Het leven is een grote puzzel

Stukjes, stukjes, nog eens stukjes

En die horen aan elkaar

En leg jij het laatste stukje

Is de puzzel ook weer klaar

Is het moeilijk of eenvoudig

Lukt het wel of lukt het niet

Dat kun je alleen maar zeggen

Als je straks het plaatje ziet

~ Marianne Busser/Ron Schroder

Voetbalkaartjes vervolg

Het Plus Supermarkt era is weer voorbij. Afgelopen week is de voetbalkaartjes actie afgerond. {{{Pfff, zucht van verlichting}}} Ik kan nu mijn boodschappen gewoon weer lekker om de hoek doen.

Ze waren nog zo voorbereid. Reken er maar op dat het niet lukt om je map vol te krijgen. Sommige kaartjes heb je straks dubbel [of drie en vierdubbel zelfs :p] en andere heb je niet. Ze hadden er vertrouwen in, maar toen het einde naderde en er toch nog een hoop lege plekjes in het album zaten, begon het gesputter. Moet je echt niet nog wat boodschappen doen mam. Nee, dus. Donderdag was echt mijn laatste ritje naar de Plus en daar moesten ze het maar mee doen.

Ze baalden wel een beetje. Jochem moest nog 22 spelers. Thijmen 55.... Maar ik had goed nieuws voor ze. De caissière had me ingefluisterd dan er vandaag een voetbalkaarten ruilbeurs zou worden georganiseerd. In het lokale buurthuis. Wie verzint het =)

Als verrassing heb ik ze daarmee naartoe genomen vanmiddag. Ze waren zo enthousiast. Het werkte gewoon aanstekelijk {{{schaam schaam}}}. Samen met de jongens heb ik me in de ruilhandel gestort. Eerst nog netjes ruilen, maar al gauw hadden de meeste voetbalfans hun mappen vol en werden de kaartjes gewoon weggegeven. Wat waren ze blij met hun volle map.

Ik ben ook blij. Weer een les geleerd. Want in deze reclame kuil val in niet meer. Sorry schatten geen smurfen, voetbalstickers of weet ik niet meer voor jullie. Ik doe lekker mijn boodschappen waar ik het wil, haal benzine bij de goedkoopste pomp en laat me door geen reclame stunt meer leiden.

Zo hier staat het, zwart op wit ;-)

Mega Minke

Is het een vliegtuig?

Is het een vogel?

Nee dat is het niet!

Het is Mega Mindy die je aan de hemel ziet...

Als het de hele dag regent en je 'buitenkind' dus niet naar buiten kan. Slaat soms weleens de verveling toe.

Gelukkig is ze altijd weer blij te maken met verkleedkleren.

En als mama het dan voor de verandering ook nog eens goed vindt, dat je je als een 'echte' Mega Mindy mag gedragen.

Is de regen vergeten en het feest helemaal compleet =)

Toch even laten zien dat al het mega stuntwerk onder supervisie van grote broer gebeurde ;-)

Wohohohohohohohooo

....Why's this song stuck in my bra-ain!




I do like this song. But sometimes I just wish that one-liner wohohohohohohohoooo, why's my life so boring could vacate my head again.

De Minnares

Zes jaar had ik zijn onverdeelde aandacht.
Zes jaar was ik weer zijn nummer een.
Zes jaar heb ik zijn strakke, rimpelloze, onberispelijke minnares op een zijspoor weten te zetten. En was hun liefde eventjes bekoeld.


Maar vandaag kwam er bruut een einde aan. Ze is weer terug in ons leven. Nog even mooi als altijd.
Ik zie die blik in zijn ogen. En ik weet het al, daar valt niet tegen te vechten.
Het is gewoon geen eerlijke strijd.
Concurreren met een….. ZEILBOOT!

For six years I had his undivided attention.

For six years I was his number one.

For six years I was able to dethrone his tight, smooth, flawless mistress.

And for a while their love was somewhat dampened.

But today that all ended again. She’s back in our lives. Pretty as ever.

I see the look in his eyes. And I know, I’m doomed.

This isn’t a fair battle.

Competing with a …..SAILBOAT!

Two minutes and she was already on her daddy's side. Wearing a life jacket, ready to roll =)

De Onderscheiding

Vanmiddag kregen 1500 (!) militairen in het Gelredome een medaille voor hun werk in Afghanistan.
Eén van die 1500 was mijn eigen held. Het is inmiddels zijn zesde onderscheiding voor vredesmissies.

Nieuw voor ons was dat ook wij een beetje zijn onderscheiden. Ik kreeg een verzilverd roosje om op te spelden [niet echt mijn smaak, maar het gebaar wordt zeker gewaardeerd] en voor de kinderen kreeg R een speciaal kindermedaillon mee. Dat vond ik echt helemaal super.

Ook zij hebben tenslotte een geweldige prestatie geleverd. Drie en een halve maand doorkomen zonder je papa [met andere woorden opgezadeld zitten met alleen maar die moeder ;-)] valt niet mee. Daar verdien je zeker een gigantische medaille voor.

Goed gedaan jongens!

This afternoon 1500 (!) soldiers were decorated in Arnhem for their work in Afghanistan.
One of those 1500 was my own hero. It’s his sixth medal for peace keeping missions.

New to us, were the ‘decorations’ for spouses and kids. I got a silver plated rose [not entirely my taste, but hey it’s the thought that counts] and the kids got a special children’s medallion. That I really think is absolutely super.

After all they have put up a tremendous achievement. Getting through three and a half months without your daddy [in other words being stuck with mom alone ;-)] is not easy. And absolutely worth the biggest medal there is.

So once again guys, well done!