Vandaag begint het gewone leven weer.
Niet iedereen komt even fris en fruitig uit bed vanochtend om zeven uur, maar het moet toch echt. Het tempo gelijk een paar tandjes omhoog geschroefd. En de relaxte kan-mij-het-schelen-als-je-om-twaalf-uur-nog-in-pyjama-zit mama is weer verdwenen.
Een akelige slavendrijver is er voor in de plaats gekomen. Hup hup hup jongens! Wassen, aankleden, eten, tanden poetsen en … op naar school.
Mijn streven is weer lekker met z’n allen op de fiets te springen, maar de flinke hoeveelheid regendruppels doet me toch maar weer het hele spul in de auto laden. Morgen hopelijk een herkansing. Want ik ben vol goede bedoelingen. [Maar dan moeten de weersgoden wel een beetje mee werken natuurlijk =)]
Today it's business as usual again.
Not everyone has a bright and perky start this morning at seven, but No Mercy. We have to increase the pace a few nudges. And the easy does it why-should-it-bother-me-you’re-still-in-your-PJ’s-at-noon mommy has vanished.
Instead there’s this horrible slave driver. Go go go guys! Get washed, dressed, eat your breakfast, go brush your teeth and….off to school again!
My goal is to ride our bikes again, but the countless number of raindrops make me decide to load everyone in the car. Do hope I get another chance tomorrow. Because my heart is full of good intentions. [If only the weather gods are a bit more cooperative =)]