Lijstjes en Stapels

We gaan vrijdag op vakantie.

En dat betekent op dit moment vooral lijstjes en stapels.

Heerlijk om iedere keer weer iets van mijn lijstjes af te strepen. Maar aan de andere kant komt er toch ook steeds wel weer iets bij. Morgen de laatste dag om alles op orde te krijgen.

Het valt niet mee zo’n eerste ski vakantie met zijn vijven ;-) Maar het gaat goed komen. We hebben er zo’n zin in.

This Friday we’re going on vacation.
So for now it’s mainly lists and piles.

Gives a good feeling to be checking things of my lists. But on the other hand I’m still adding stuff too. Tomorrow the last day for the final errands.

Organizing this ski trip for five for the first time is a challenge ;-) But we’re gonna make it. We’re so looking forward to it.

Having Creative Memories

Zo’n vijf jaar geleden introduceerde mijn lieve vriendin S me in de wereld van scrapboeken. Ze was een Creative Memories demonstratrice en liet me van allerlei handige gereedschappen, prachtige papiertjes en grappige stickers zien. Vanaf het moment dat ik haar fantastische lay outs zag, was ik verkocht.

Aangezien mijn hobbies toen toch al fotograferen en schrijven waren, was dat hele scrapboeken een prachtige aanvulling. En dat vind ik nog steeds.
Na een tijdje begon ik ook verder te kijken dan alleen de spullen van CM. En na tien bomvolle CM albums ben ik overgestapt op een ander soort albums, ander papier, andere embellishments en ga zo maar door.

CM verdween een beetje uit het oog [behalve die super handige guillotine papiersnijder, die gebruik ik nog iedere dag]. Ach om een lang verhaal kort te houden ;-) van het weekend heb ik mijn CM gereedschappen weer eens tevoorschijn gehaald.

De cirkel, hart en zeester vormen. Blijven leuk om te gebruiken. De mesjes zijn nog steeds lekker scherp, dus het werkt als een speer.

Ik moest veel aan je denken Suz. Zie je over twee weekjes.

About five years ago, my dear friend S introduced me to scrapbooking. She was a Creative Memories consultant and showed me all the handy dandy tools, cardstock, stickers and pretty papers. I was sold the minute I laid eyes on her gorgeous lay outs.

As my hobbies already involved photography and writing, scrapbooking seemed to be the perfect addition. And it still feels that way.

After a while the only thing I didn’t really like about the CM format was the size of the cardstock [10 by 12 inches]. So after filling up 10 CM albums, I converted to 12 x 12. Fell in love with Bazzill Basics structured cardstock and their top loading albums. Also found a gazillion other brands with patterned papers, embellishments, rub-ons, tools you name it.

So CM got a bit out of sight [except for that little blue guillotine paper trimmer, I still use that every day.] Anyhow to cut a long story short ;-) last weekend I got my CM tools out again.

The circle patterns, the heart pattern and the star fish pattern. Lots of fun to use. The blades are still sharp, so it works like a charm.


I was thinking a lot about you Suz. See ya in less than two weeks.

Versprite

Soms drie keer op een dag.
Andere dagen helemaal niet.

Maar gemiddeld komen we toch wel uit op één omvallende beker per dag. [Meestal de beker melk van Minke ’s morgens, omdat ze nog niet helemaal wakker, tien dingen tegelijk wil doen.]

Het tafelkleed is daarom al tijdelijk in de ban gedaan en vervangen door placemats. Maakt toch wat makkelijker schoon :p

Vanavond is Jochem de schuldige partij. Mijn glas Crystal Clear valt om. We noemen dat voor het gemak wel Sprite en wat zegt Jochem daarop:

Goh het ‘versprite’ zich wel heel snel.

Tja dan is boos worden geen optie meer, maar heel hard lachen wel =)

Taalgrapjes vind ik zelf de leukste grapjes en het is geweldig als je kinderen ze beginnen te maken.

Surprise Chef

Niks is leuker om na een lange cursus dag thuis te komen en het eten zo’n beetje klaar op tafel te vinden. Normaal zorgt R daar prima voor. Maar vandaag was de grote verrassing dat iemand anders de kookbeurt op zich had genomen. Thijmen heeft alles gesneden en geroerd en een heerlijke pasta gemaakt. We hebben zitten smullen.

I was out the entire day for a course. And when I got home I already smelled this lovely homemade dinner. Usually R deserves all credit. But tonight we had a surprise cook. Thijmen prepared a delicious pasta dinner. Did all the chopping and stirring. It was great!

Please!

We try to raise our kids bilangual, but then this happens.

René: Minke say the magic word!

Minke: Magic Word!

She got the cookie anyhow =)

Carnaval

Terwijl onze 9-jarige zich thuis nog met grote regelmaat in eigenlijk veel te kleine verkleedkleren hijst, vindt hij zich daar voor op school te groot voor. Vanmiddag gingen we wat uitzoeken voor de carnavalsviering.

T loopt helemaal enthousiast door de winkel heen te rennen. Het ene pak vindt hij nog mooier dan het andere. Het is moeilijk kiezen.

J loopt er een stuk rustiger achteraan. Ik hoef eigenlijk niks mam!

M ziet een pak van Mega Mindy [de Vlaamse super heldin] hangen en is op slag verliefd. Ze heeft thuis al de bijnaam Mega Minke gekregen, toepasselijker kan het bijna niet ;-)

Voor T wordt het lastiger. Alles wat hij uitkiest is of veel te groot [lees volwassen maten] of maatje peuterspeelzaal. Best sneu, maar uiteindelijk is hij ook blij met zijn tiende keuze, een piratenpak.

J loopt nog eens een extra rondje door de zaak. Ik zie hem twijfelen. Dan komt hij triomfantelijk met een rasta petje aanlopen, waar de ‘dreadlocks’ aan vast zitten. Hij vindt het superstoer en dat wil hij wel op volgende week. Ik moet om hem lachen, maar vind het prima.
Hebben we toch voor alle drie een nieuwe uitdossing.



While our 9 year old still frequently wears his much too small batman and ninja suits at home. He really thinks he’s too grown up to wear these to school. This afternoon we went to the store for some new clothes for Carnival.

T ecstatically runs through the store. Every suit he sees he likes better than the first. It’s hard to choose.

J follows him in a calm pace. Mom, I don’t really need anything!

M spots a Mega Mindy suit [a popular Flemish girl super hero] and is head over heels in love. She already got her nickname Mega Minke, so we think this suit is very appropriate ;-)

For T it’s challenging. Either he picks something much too big [read adult sizes] or size toddler. Poor thing, but finally he finds something that will fit, a pirate suit.

J makes one last trip through the store. He’s in doubt. But then he finds this rasta cap with dreadlocks. Super cool, he thinks and this he will wear to school next week. I have to smile, but hey it’s fine with me.
So three new looks after all.

De Tweede Prijs

Ik heb gewonnen. Ik heb gewonnen. IK HEB GEWONNEN.
De tweede prijs in de Scrapbook Challenge van Scrapbook Paradise [ik zei toch al dat ik niet voor de hoofdprijs ging :p alleen bedoelde ik eigenlijk geen enkele prijs].

Het mailtje kwam vanmiddag binnen. Wat een verrassing.

Ga van de week gauw die kant op, om de andere inzendingen te bewonderen. Ben ik toch wel heel erg nieuwsgierig naar. Het mag duidelijk zijn dat ik helemaal blij ben en ik zal ook meteen de ingezonden lay out plaatsen plus wat variaties erop ;-)

My entry

I had a hard time saying goodbye to my 'baby' so I made another one ;-) Yes, I know I'm a dork!

I have to give a big thanks to 'Ief and Will', who inspired me a while back to start using my sewing machine.

I won. I won. I WON.

The second place in the Scrapbook Challenge of Scrapbook Paradise [I told you I wasn’t aiming for the grand prize :p though I meant saying any prize at all].

I got the good news this afternoon. Talking about surprises.

I like to rush to the store soon to see what the other entries look like. I’m pretty curious what other people made with pink, orange and white. Needless to say I’m absolutely thrilled and now I can finally show you the entire thing and some look a-likes ;-)

Voetbalkaartjes

Kan niet geloven dat ik hier ingetrapt ben. Ik, diegene die altijd zo verschrikkelijk de pest heeft aan dingen als Pokémon kaarten. En daar ook nog nooit een dubbeltje aan heeft uitgegeven. Nu ben ik toch meegesleurd in de nieuwe [eigenlijk enorm oude] reclame truc van Plus Supermarkt.

4 Gratis voetbalkaartjes voor elke 10 euro aan boodschappen. J zag het op TV. Toen namen een paar klasgenoten het album en de voetbalkaartjes mee naar school. Hij kreeg er zelfs twee en natuurlijk was hij verkocht.

Mam, wanneer gaan we boodschappen doen?
Sorry, WIJ?
Ja wanneer kan ik met je mee boodschappen halen?
Voel je je wel helemaal goed! Je wil nooit mee winkelen.
Nou, wel als je naar een Plus Supermarkt gaat.
Aha, er zit iets achter. Maar waarom Plus. Volgens mij hebben we die hier helemaal niet.
Nee niet hier, maar wel vlakbij!

[Ja dat weet ik, er zit er namelijk eentje naast mijn favoriete scrapbook winkel ;-)]

Door te Googlen heeft mijn lieve schat alle Plus Supermarkten in de omgeving weten te vinden [jemig ze worden met de dag wijzer]. Het hele weekend heb ik tegengestribbeld. Maar vanochtend toen ik J’s smeekbede voor de tigste keer moest aanhoren, heb ik toegegeven. Ik zal die Plus weleens gaan uitchecken. ’t Is maar 8 kilometer :p

Ik heb maar gelijk voor de hele week boodschappen ingeslagen, dus kreeg een leuk voorraadje kaartjes. Daardoor werd ik natuurlijk wel in een klap tot liefste mama van de hele wereld gebombardeerd ;-)

Terwijl de jongens enthousiast elkaars kaartjes aan het bewonderen zijn, ben ik nog steeds aan het bijkomen van de schrik. Dat ik hier ingetrapt ben =)




Can’t believe I fell for it. Me, the one who has always hated things like Pokémon cards. And never ever plans to spend a dime on those terrible things. Now I did fall for the new [better say old] advertisement trick of Plus Supermarkets.

Get 4 soccer cards for every 10 euro you spend on groceries. J heard about it on TV. Then several classmates showed him their album and soccer cards. Even gave him two cards and the boy was sold.

Mom when are we going grocery shopping?
Excuse me, WE?
Yes when can I go grocery shopping with you?
You must be feeling ill! You never want to go to a store with me.
Well, it has to be a Plus Supermarket.
Aha, there’s the catch. Why Plus? I don’t think we have one around here.
No not here, but a few miles from here there’s one!

[I know because there’s actually one next to my favorite scrapbook store ;-)].

Thanks to Google my sweet boy found out where the nearest Plus Supermarkets are located [dang they’re getting smarter every day]. The entire weekend I put up a struggle. But then this morning after hearing his plea for the umpteenth time I caved. Sure I can check out this Plus supermarket. It’s only 5 miles :p

I got my groceries for the entire week, so collected a fair amount of cards. And of course that promoted me to the best mom in the whole wide world ;-)

While the boys are admiring each other’s cards I’m still in shock. That I fell for this =)

You I love

Soms ben je zo verliefd op een foto [en in dit geval niet alleen op de foto :p] dat het maken van een LO een dilemma is. De nadruk moet dan echt HELEMAAL op die foto blijven en niks mag de aandacht ervan wegtrekken.
Maar hoewel ik mezelf absoluut als een eenvoudige scrapper beschouw, is een bladzijde met alleen de bijzondere foto nou wel weer een beetje erg eenvoudig. Even lastig dus, maar dit is het uiteindelijke resultaat geworden, waarbij de foto en mijn gevoel erbij wel duidelijk zijn =)

scan is crooked not LO ;-)

Sometimes you’re just so in love with a picture [and in this case not with the picture alone :p] that scrapping it, becomes a dilemma. The picture should really be the focal point and nothing else should draw away the attention.
But though I consider myself a very simple scrapper, a page with only that one special picture is a bit too simple. So what to do? I came up with this LO and think the picture and my feelings about it are very clear =)

Kwakkelsoep

Het is kwakkelen.

De een is snipverkouden en wijst om de minuut zielig naar haar druppende neus dat-ie weer gesnoten moet worden.

De ander hoest en proest en de volgende hangt er tegen aan. Ik probeer zelf niet mee te doen, maar of ik het ga redden?

Iedereen kwakkelt hier dus een beetje en dan heb ik het nog niet eens over het weer gehad ;-) Want dat is pas echt Kwakkelen. Kom op zeg, laat het echt koude vriesweer maar doorkomen, want dit is niks. Nouja kwakkelen dus. En dat roept om…kwakkelsoep.

Het is weekend dus maak ik een extra grote pan. Heerlijk vol verse groenten [tomaten, bloemkool, sperziebonen, courgette, wortel, champignons, ui , alleen de witte bonen komen uit een pot]. Even een flinke dosis vitamine om die kwakkelende kinders er weer bovenop te krijgen. Heerlijk!



Everyone isn’t real perky at the moment.

One child is having a bad cold. Every minute or so she points at her runny nose, telling me it’s time to blow it again.

The other is coughing so hard it’s scary and the third is showing the early symptoms. I’m trying not to get caught too, but if I can stay ahead of it?

So everyone is a bit unsteady and then I haven’t even mentioned the weather. Because that really is the Low Point of All Perkiness. Time for some…perking up soup.

TGI Weekend so that calls for an extra large pan. Lots of fresh veggies [tomatoes, onions, cauliflower, green beans, zucchini, carrots, mushrooms, only the white beans came from a jar]. Let’s give those kids a big vitamin boost to get their strength and perkiness up again. Yummie!

One proud mommy ;-)

Met een enorme grijns komt hij de klas uitlopen. De grote doos onder zijn arm geklemd.
En?

Een 9 mama. Een NEGEN!

Je hebt ‘m verdiend lieverd. Geloof niet dat ik vroeger ooit zo vaak een spreekbeurt heb geoefend thuis. Zeker niet toen ik negen jaar oud was.

Ik ben beretrots. Hij zelf ook en met recht.

With a huge grin he’s walking towards me. Holding the big box underneath his arm.
And?

A 9 mom [guess an A minus]. A NINE!

You’ve earned it sweetheart. I don’t think I ever practiced a presentation that often in my entire life. Especially not as a nine year old.

I’m so proud. And so is he and with good reason.

Wednesday Crop

Gisteravond weer eens naar een crop geweest.

Gezellig een avondje met andere crea bea’s foto’s in zitten plakken. Ik ga niet zo heel vaak naar zo’n crop, omdat ik thuis meestal een stuk productiever ben. Die crop avonden zijn onwijs gezellig, maar er wordt meestal meer gekletst dan geplakt. Maar hé soms heb je gewoon wel zin in zo’n kletsavondje. Gister dus =)

En als je dan gewoon niet al te hoge verwachtingen hebt, ben je toch dik tevreden als
A. Je scrap spullen wel uit je tas zijn gekomen :p en
B. Je nog een complete lay out hebt afgekregen ook ;-)





Last night I went to a crop.

A nice evening scrapping pictures with other creative bees. I don’t often go to these crops, since normally I get a lot more done at home. Those nights are a blast, but usually there’s more chatting than scrapping. But hey sometimes you’re in the mood for chatting. Last night for instance =)

And if your expectations aren’t too high, you’re more than happy when
A. You did get your scrapping gear out of your tote :p and
B. You did finish one complete lay out after all ;-)

Beetje hangerig

Kleine M is niet fit vandaag.

Het begint vannacht al met heel onrustig slapen. Ieder uur wordt ze huilend wakker. Wat er precies aan de hand is, is onduidelijk. Misschien haar oor, maar vanochtend is ze dat alweer vergeten.

Ze lijkt weer op te knappen, maar halverwege de ochtend zakt ze weer in. Nergens zin in. Alleen een beetje hangen op de bank, met haar kussen en haar duim. Ook van een behoorlijk middagdutje knapt ze niet op. Meer het tegenovergestelde.

Vanavond wel flink gegeten. Kleine opleving. Maar na een lekker warm bad, houdt ze het voor gezien. Ze begint nog enthousiast aan haar toetje, maar dan krult ze moe tegen haar grootste vriend aan en valt bijna op de vloer in slaap.

Welterusten lief ding. Hopelijk voel je je morgen weer beter!

Little M is not feeling well today.

It’s starting last night with a very restless sleep. Every hour she wakes up crying. Can’t tell what’s wrong. Maybe her ear, but in the morning she has forgotten all about it.

It looks like she’s improving, but halfway through the morning she loses all energy again. All she wants to do is lay down on the sofa with her pillow and thumb. Even after a decent nap she doesn’t improve. More the opposite.

She did have a good appetite during dinner, which gives her some strength again. But after a warm bath, she caves. She does start eating her dessert, but then she curls tired against her best friend and almost falls asleep on the floor.

Time for bed sweet thing. Hope you feel better in the morning!

Volle Bak

De stelling van de dag:

Is dit grappig of irritant?

Je mag nu stemmen.

Today's Poll:

Is this funny or annoying?

You may vote now.

De Spreekbeurt

De rode draad door ons weekend was De Spreekbeurt van Jochem.

In de kerstvakantie is hij met de voorbereiding begonnen. Twee boeken heeft hij uitgeplozen, drie andere doorgebladerd. Films op Animal Planet gekeken en bij Diergaarde Blijdorp hebben we bij het documentatie centrum De Krokodillendoos opgehaald.

Die dieren kisten [zoals ze ze zelf noemen] zijn super voor spreekbeurten. Ik weet niet of andere dierentuinen dit ook aanbieden, maar zoniet dan zouden ze er echt allemaal mee moeten beginnen =) Want wat een schatten je hierin aantreft. Mijn zus vertelde me er vorig jaar over, toen ging de jaarlijkse spreekbeurt over haaien [ja we houden de vacatures bij Animal Planet al in de gaten ;-)].

Dus ook dit jaar naar Blijdorp gebeld of de krokodillenkist nog beschikbaar was. Gelukkig wel. Toen J ermee thuis kwam, glunderde hij van trots. En ik sloeg stijl achterover. Er zit gewoon een compleet gevilde krokodil in die kist. [Plus een brief die uitlegt hoe je eraan komt, want anders kan je bij een standaard politie controle nog voor een leuke verrassing komen te staan ;-)] Verder nog wat plastic krokodillen varianten en een paar eieren van een Cuba krokodil.

Nu we de spreekbeurt inmiddels zo’n vijf keer voorbij hebben horen komen, zijn we helemaal bijgepraat over krokodillen, alligators en gavialen. Je ziet dat mannetje groeien in zijn verhaal. Iedere keer komt het weer een stukje soepeler uit zijn mond. Ik had vroeger best een hekel aan spreekbeurten. Maar nu is het hartstikke leuk om je eigen kind zich zo in een onderwerp te zien verdiepen en dan zoveel wijzer worden.

This weekend was mainly filled with Jochem’s Presentation.

He started his preparation during the holidays. Two books he read from cover to cover, three others he glanced through. Watched several movies on Animal Planet and we went to the Rotterdam Zoo ‘Blijdorp’ to get a crocodile box.

These Animal crates [as they call them] are simply amazing. I don’t know whether other zoos provide this service, but if not they all really should start =) The treasures that are kept in these boxes. My sister told me about them last year, when J’s presentation was about sharks [yes we already look at job opportunities at Animal Planet for him ;-)].

So this year we called Blijdorp again to see if the gator box was still available. We were lucky. When J got home with the box, he was beaming. And I almost lost it. There’s a complete skinned crocodile in it! [And a letter to explain where you got it from, just in case you get pulled over by the cops;-)] Also the box contains several plastic crocodile species and a few eggs from a Cuba crocodile.

We’ve heard the presentation about five times now. And you can see the guy grow in his story. Every time he practices, the story is getting more smooth. I always hated presentations, but now it’s so much fun to watch your own child dive in a subject and getting so much wiser.

Pluspunt

Waarom heet een kruispunt eigenlijk een kruispunt en geen pluspunt?
De wegen lopen toch meer als een plus!

Helemaal waar. Maar ik denk dat minister Eurling geen budget heeft om alle kruispunten om te dopen tot pluspunten lieverd ;-)

[In gedachte: Hij maakt er waarschijnlijk liever rotondes van, met van die fijne opstaande randjes =)].

True friendship

Echte vriendschap is elkaar bijna twee en een half jaar niet zien en zodra je weer bij elkaar bent, die tijd in een minuut wegvalt. Wat een heerlijke dag was het vandaag. En wat heb ik je gemist S. Dikke knuf voor je arme snottepotter. Wat een geweldig kereltje.

True friendship is not seeing each other for almost two and a half years and once together again all that time melts away in only a minute. I had such a sweet day today. I sure have missed you S. Big hug for your poor mister Sniffles. What an awesome little dude.

Note: downside of these reunions is that you’re so busy talking and laughing, you forget to take pictures, shoot =)

Big brush, little trim

Vanmiddag uitgebreid kappertje gespeeld. Nee niet aan het tutten geweest met Minke, maar Jester eens grondig onder handen genomen.

We willen van die taferelen als van de zomer proberen te voorkomen, dus dan moet je het bijhouden. En dat lukt aardig, maar soms moet je wat meer doen dan alleen maar bijhouden.

Vanochtend een tondeuse gekocht voor Jesters onderkant en met name voor een niet nader te noemen regio. Een vies karweitje, maar doe je het niet, dan wordt het nog véél viezer, geloof me maar ;-)

Ik wilde er niet teveel haar afhalen. Het is per slot van rekening nog steeds winter en ik zou het zielig vinden als hij een koud buikje zou krijgen. Maar deze berg is de opbrengst van een ietsiepietsie scheren en een grondige borstelbeurt =)

This afternoon I played hairdresser. No I wasn’t fussing with Minke, but Jester needed some attention.

We try to avoid the mess we got ourselves into with him this summer, so we have to keep brushing him regularly. And we do, but sometimes he needs a little more than just a brush.

This morning I bought him a pair of trimmers. Just for his tummy. And in particular for this unspecified area. A nasty job, but when neglected it will become a lot nastier, trust me ;-)

I didn’t want to take off too much hair. It’s still winter and I don’t want him to get a cold tummy. But this pile of hair is the result of a teeny tiny trim and a thorough brush =)

My other babies

Vandaag voor het eerst meegedaan aan een scrap wedstrijd. Dat wil zeggen de eerste wedstrijd waarbij het noodzakelijk was om het originele werk in te leveren. En daar zat ‘m voor mij nou net de kneep :p

Echt vaak aan wedstrijden heb ik sowieso niet meegedaan. Maar had ik voldoende moed verzameld, dan was het inzenden van een foto of scan van de lay-out genoeg. Lekker makkelijk. Eén druk op de knop en je inzending is de deur uit en het ‘kunstwerk’ zelf blijft veilig in je eigen album zitten.

Dit keer dus niet. Ik wilde best graag meedoen. Niet zozeer om iets te winnen, maar gewoon. Het is ter ere van het 1-jarig jubileum van een scrapbook winkel hier tien minuten vandaan. En die draag ik natuurlijk vanwege de bereikbaarheid en de lieve eigenaren een warm hart toe. Dus ik moest gewoon meedoen.

Vanochtend heb ik mijn werkstukje weggebracht. En het voelde zo raar. Het zijn toch een beetje je kindjes, die eigen creaties...
Maar goed mijn gegevens staan op de achterkant, dus als de pleegouders er ooit weer afstand van willen doen, weten ze me te vinden =)

As the store's colors are pink, orange and white, you could only use these colors on your lay out. Here a sneak peek. I'll post the entire thing after the contest.

Today I entered my first scrap contest. Well actually I entered the first contest that required the original work. And there’s the catch :p

I haven’t entered contests very often. But once I felt brave enough, sending in a picture or scan of your lay out was sufficient. Very easy. Just one click and your entry is on its way and your ‘piece of art’ stays safe and sound in your album.

Not this time. I really wanted to participate. Not for the grand prize, but just because. It’s for the first anniversary of a scrapbook store only 10 minutes away. Of course I have very warm feelings for this place. For its accessibility and its two very sweet owners. So I simply had to enter.

This morning I handed over my lay out. It felt so awkward. They do feel like your babies, those handmade creations…
But my name and address are written on the back, so in case the foster parents ever want to let go of it again, they know where to find me =)

Fun with Adobe Photoshop

Vanochtend gezellig aan het ‘photoshoppen’ geweest.

Een geweldig programma. De basisprincipes zijn me inmiddels duidelijk. Maar wat een mogelijkheden heeft dit programma.

Af en toe neem ik de tijd om me er weer wat verder in te verdiepen. Ik heb niet de illusie dat ik het totale mysterie ooit zal ontrafelen. Maar ondertussen houdt het me lekker bezig. En kan ik me heerlijk digitaal uitleven.

This morning I’ve done some fun ‘photoshopping’.

What a great program. At this point the basics are clear to me, but other than that. All the possibilities this program holds.

Once in a while I take the time to explore it some more. I’m not under the impression I will ever solve the entire mystery. But it does keep me occupied. A great way to have some digital fun.

Barones Bubbel Bad

Normaal zijn bad foto's verboden terrein. Maar voor deze van Barones Bubbel Bad maak ik een uitzondering =)

Normally tub pictures are off limit. But for these of Lady Bubble Bath I make an exception =)

Sneeuw

Het sneeuwt vanmiddag in Brabant. Zodra de jongens met twee vriendjes buiten aan het spelen zijn, begint het eigenlijk. Ik check of alles goed gaat.

Worden jullie niet erg nat en koud?

Nee hoor!

Een half uurtje later. Willen jullie wat komen drinken?

Nee we willen buiten blijven!

Zal ik dan warme chocolademelk brengen?

Ja lekker!

Daar zitten ze. Op de trampoline. Nat en een beetje koud, maar helemaal gelukkig met de vallende sneeuw en elkaars gezelschap. Heerlijk genietend van een beker chocolademelk.

Het leven is mooi.

In Brabant it’s snowing this afternoon . As soon as the boys go outside to play with their friends it starts to fall. I check to see if they’re OK.

Aren’t you guys getting wet and cold?

No way!

Half an hour later.

Do you want to come inside for drinks?

No we’d like to stay outside!

Shall I bring you all some hot cocoa?

Yes please!

There they are. Sitting on the trampoline. Wet and slightly cold, but very happy with the falling snow and their friendship. Enjoying a nice cup of cocoa.

Life is sweet.

Buurten bij papa

Af en toe overvallen we papa op zijn werk. Niet zo heel vaak, want in de buurt is het niet. Maar vandaag combineren we het met een bezoekje aan opa en oma, die er wel om de hoek wonen.

Een echte verrassing is het niet. Op een of andere manier mislukt het iedere keer weer om onaangekondigd zo’n vliegbasis op te komen ;-). Dat maakt het voor de jongens wel extra stoer trouwens. Onder begeleiding van R mogen we verder rijden.

Een paar collega’s zijn net twee helikopters aan het opstarten, dus dat is super stoer.

En in de hangaar staat er ook nog eentje voor onderhoud. En daar mogen ze in. Dat is natuurlijk mega stoer.

Maar het toppunt van stoerheid… Nee een rondje meevliegen zit er niet in.

Het Koelste Van Het Koelste...

is dat maffe wagentje. Een niet meer te repareren 'LSV' vertelt R ons. Het wordt nu als oefen ‘sling load’ gebruikt. [Voor niet ingewijden een pakketje dat aan kabels onder een helikopter wordt vervoerd.]

Ze zijn er niet uit te branden die twee.

En zo blijven kinderen je iedere dag weer verbazen =)

Once in a while we try to surprise dad at work. Not so very often, because it’s not that close by. But today we combine a visit to ‘opa’ and ‘oma’, who do live around the corner of R’s work.

It’s not a total surprise. Because somehow you cannot really sneak onto an airbase. Something that gives such a visit an extra dimension for the boys. Under R’s supervision we can drive along.

A few of R’s colleagues are just starting up two helicopters. And that of course is super cool.

In the hangar there's one waiting for maintenance. They can go in and take a look. And that of course is mega cool.

But top of all coolness...No unfortunately going airborne isn’t really in our league.

The Coolest Of The Coolest...

is a dinky little vehicle. A 'LSV' beyond repair, R tells us. Now it’s being used as a training sling load. Wild horses can't drag those two out of it.

They never seize to amaze you, kids =)

Oud en Nieuw

Naast oliebollen, appelbeignets, Jip & Janneke champagne en vuurwerk, bestond ons Oud & Nieuw uit het in elkaar zetten van Minke’s nieuwe bed.

Het was een echt heren project, waarmee de dames zich nauwelijks hebben bemoeid. OK we zijn wel mee geweest naar IKEA om het bed helpen uitzoeken danwel dragen. Maar verder hebben de mannen zich erover ontfermd.

Het meeste werk vond op Oudjaarsdag plaats, zodat ons kleine meiske het nieuwe jaar in haar eigen bed kon inslapen. Dat was de afspraak ;-) De afwerking stond vandaag op het programma. De laden in elkaar zetten en het plintje nog eventjes monteren.

De dames zijn zeer tevreden met het eindresultaat. De oudste met name omdat we nu eindelijk verlost zijn van al die rondslingerende troep op dat kleine kamertje. De jongste omdat ze bijna vijf centimeter groeide toen ze dat enorme bed zag. Op beddengebied hoort ze er nu bij de big league =)

Ze liet haar dankbaarheid zien door vanmiddag spontaan onder haar nieuwe dekbed te kruipen om er vervolgens twee uur later met slaperige oogjes weer onder vandaan te rollen. Nu maar hopen dat dit bed zijn magische krachten behoud ;-)

Besides ‘oliebollen’, apple beignets, Jip & Janneke champagne [cider] and some fire work, Minke’s new bed kept us pretty busy around New Year’s Eve.

Putting it together was mainly a guys project, in which the gals hardly interfered. OK we did tag along to IKEA to help pick out the bed and carry it to the car. But other than that it was a boys only party.

The majority of the job got done on New Year’s Eve. So our little girl could sleep into the new year in her own bed. That was the deal ;-) The finishing touch they saved for today. Putting together the three drawers and attaching the ledge.

The ladies were very pleased. The oldest one because now she’s finally able to get rid of the mess in that tiny little room. The youngest because she almost grew two inches after seeing that huge bed. Bed wise she’s in the big league now =)

She showed her gratitude by tugging herself in this afternoon for an unexpected nap and didn’t reveal her sleepy self for an hour or two. Really hope this bed is keeping it’s magic touch ;-)